Zonder Peddel
door Menno Marrenga
We voeren naar Atjoni, en even voorbij Pamboko stopte de motor. Ik hoorde het al aankomen want buitenboordmotoren staan meestal veel te rijk afgesteld. De motor ging ineens een stuk soepeler draaien en twintig of dertig seconden later hield hij ermee op. Dat kan niet missen, benzine op.
Feini, onze schipper, trok nog een paar maal aan het startkoord, maar niet met overgave. “Als ik twee liter meer had gehad, dan hadden we het gehaald”, zei hij.
Hij wist dus bliksemsgoed dat hij te weinig benzine had meegenomen, dat getrek aan het startkoord diende alleen maar om de passagiers te tonen dat hij van goede wil was.
De korjaal was inmiddels dwars op het laatste restje snelheid gaan liggen, en dreef langzaam naar de stroomdraad toe – dat doet drijfhout ook altijd. En alle passagiers bleven rustig. Alleen het baby’tje achter ons werd wakker toen de motor stopte en begon te dreinen...
Hij wist dus bliksemsgoed dat hij te weinig benzine had meegenomen, dat getrek aan het startkoord diende alleen maar om de passagiers te tonen dat hij van goede wil was.
De korjaal was inmiddels dwars op het laatste restje snelheid gaan liggen, en dreef langzaam naar de stroomdraad toe – dat doet drijfhout ook altijd. En alle passagiers bleven rustig. Alleen het baby’tje achter ons werd wakker toen de motor stopte en begon te dreinen...
