Houtbestelling
door Menno Marrenga
Ik had een plank nodig, dus ik zocht houthakker Apalu op. Ik trof hem in zijn hut, rustend in zijn hangmat. Apalu riep een van zijn kinderen om een bankje voor me te halen en hij gaf me een kalebas met een bodempje rum, nadat eerst de aarde en daarna hijzelf ervan geproefd had. Een half uur wisselden we dorpsroddels uit, en toen was het tijd om ter zake te komen. Ik vertelde dat ik een plank nodig had: een duim dik, twintig centimeter breed en vijf meter lang.
“Ken je Komelia?”“Nee.”
“Zij is de moeder van Djulisi.”
Ik vraag me af wat Komelia te maken kan hebben met mijn plank...
