Voor Jan en alleman
Ik kan maar niet genoeg krijgen van het Museumplein. Ik fiets er vrijwel elke dag over, op weg naar werk. Ondanks mijn schamel uurloon voel ik me gewoon bevoorrecht, zo doorstekend naar het Heinekenplein in de Pijp en pats: je bent in één keer in het Centrum. Eigenlijk sta ik er versteld van dat stadsdeel Zuid weer tientallen miljoenen gaat uittrekken om het te ‘herinrichten’. Ik begrijp dat de crême de la crême van de Amsterdamse kak het allemaal te gewoontjes vindt en ‘te veel gras’. Ach mensen, Amsterdam wordt nu eenmaal nooit Parijs. Wat dat betreft is Mokum altijd al Bourgondischer geweest. Amsterdam is gewoon lekker van Jan en alleman. Na mijn terugkeer van ruim tien jaar Suriname, in 2006, durf ik te stellen dat de huidige aanpak van het Museumplein mogelijk de beste stedenplankundige beslissing is van de stad in decennia! Neem nou deze zonnige wintermiddag. Toch prachtig: midden in de stad te kunnen picknicken, voetballen, skateboarden, schaatsen of zelfs een balletje trappen tegen een museummuur! 
Maar ja, misschien ben ik wel gedeformeerd geraakt in Paramaribo waar ze een jaar over een kuttel-rontondetje doen en ook nog de president optrommelen om een lintje door te knippen met een stortvloed aan verbale diarree.
Maar ja, misschien ben ik wel gedeformeerd geraakt in Paramaribo waar ze een jaar over een kuttel-rontondetje doen en ook nog de president optrommelen om een lintje door te knippen met een stortvloed aan verbale diarree.
